بحران مدیریت مناطق آزاد انتصاب غیرتخصصی سرمایه گذاران را فراری می دهد
به گزارش هم پیما، یک کارشناس مناطق آزاد اظهار داشت: دخالت های بیرونی و انتصاب های غیرتخصصی در مناطق آزاد، ثبات مدیریتی را برهم زده و اعتماد سرمایه گذاران را فرسوده کرده است؛ روندی که به خروج سرمایه منجر می شود.
به گزارش هم پیما به نقل از مهر، یادداشت مهمان؛ کمال ابراهیمی کاوری، کارشناس ارشد مناطق آزاد تجاری اقتصادی در یادداشت اختصاصی برای خبرگزاری مهر درباب این که مدیریت مناطق آزاد در سالیان اخیر «قربانی انتصابات غیرکارشناسی و مداخلات بیرونی» شده، نوشت: مناطق آزاد تجاری صنعتی در ایران قرار بود موتور توسعه باشند؛ مناطقی که با مدیریت چابک، ساختار حرفه ای و دوری از مداخلات سیاسی، بتوانند حلقه اتصال اقتصاد ملی با اقتصاد جهانی را شکل دهند.
اما آن چه در عمل رخداده، در بسیاری موارد فاصله ای قابل توجه با فلسفه وجودی این مناطق دارد. یکی از مهم ترین چالش های امروز مناطق آزاد، انتصابات غیرکارشناسی و مداخلات بیرونی خصوصاً دخالت برخی نمایندگان مجلس در پروسه انتخاب مدیران و مدیران میانی است؛ روندی که نه فقط آینده مناطق آزاد را تحت تاثیر قرار داده، بلکه اعتماد سرمایه گذاران و کنشگران اقتصادی را هم به شدت فرسوده کرده است.
مناطق آزاد ماهیتاً ساختاری تخصص محور دارند. مدیریت این مناطق باید مبتنی بر شناخت عمیق از تجارت بین الملل، لجستیک، مالیات، مقررات سرمایه گذاری، زنجیره های تأمین و استانداردهای امنیت اقتصادی باشد. در چنین بستری، انتصاب افرادی که هیچ آشنایی جدی با مفهوم مناطق آزاد، ماموریت های آنها، مزیت های رقابتی یا سیاستگذاری منطقه ای ندارند، ضربه ای سنگین به کارایی این نهادها وارد می نماید.
مدیریت منطقه آزاد، صرفا یک جایگاه اداری نیست؛ بلکه یک نقش راهبردی است که هر تصمیم آن می تواند به جذب یا فراری دادن یک سرمایه گذار خارجی، تسریع یا توقف یک پروژه ملی و تقویت یا تضعیف یک زنجیره تجاری منجر شود.
مشکل زمانی پیچیده تر می شود که دخالت های بیرونی در انتصابات، خصوصاً فشار برخی نمایندگان مجلس، مسیر طبیعی انتخاب مدیران متخصص را مختل می کند. در چنین فضایی، انتصاب ها نه برمبنای شایستگی و تجربه، بلکه بر پایه تعلقات سیاسی، روابط انتخاباتی یا ملاحظات شخصی شکل می گیرد. این روند، ماهیت مناطق آزاد را از یک نهاد توسعه محور به یک میدان چانه زنی سیاسی تبدیل می کند؛ جایی که کارایی جای خودرا به مصلحت های فردی و گروهی می دهد.
پیامد چنین مداخلاتی بطورکامل روشن است؛ از بی ثباتی در مدیریت تا کندی اجرای پروژه ها، از مهاجرت سرمایه گذاران تا از میان رفتن اعتماد کنشگران اقتصادی. سرمایه گذارانی که برای ایجاد کارخانه، مرکز لجستیک یا فعالیت تجاری وارد منطقه آزاد می شوند، بدنبال مدیریتی شفاف، قابل پیش بینی و حرفه ای هستند. هیچ سرمایه گذاری آینده کسب وکار خودرا به محیطی گره نمی زند که مدیران آن، با هر تغییر سیاسی، جابه جا و تصمیمات راهبردی آنها لغو یا معلق می شود.
روشن است که مناطق آزاد بالاتر از هر زمان دیگری نیازمند ثبات مدیریتی، نگاه تخصصی و دوری از فشارهای بیرونی هستند. کشورهایی که امروز دارای مناطق آزاد موفق اند، از جبل علی تا صحار و فری زون های ترکیه، ساختار مدیریتی شان را فراتر از نفوذهای سیاسی تعریف کرده اند. در این مدلها، مدیر یک منطقه آزاد بر پایه تجربه، تحصیلات مرتبط، سابقه بین المللی و فهم حرفه ای از اقتصاد جهانی انتخاب می شود؛ نه بر طبق نفوذ عده ای یا رضایت گروههای محلی.
مناطق آزاد برای عبور از وضعیت موجود، باید به اصل بنیادین خود، یعنی اداره متخصص محور، ثبات مدیریتی، و استقلال نسبی از فشارهای عده ای بازگردند. مدیرانی که مقرر است آینده یک منطقه آزاد را شکل دهند، باید با زبان تجارت جهانی آشنا باشند، درک درستی از مدلهای موفق منطقه ای داشته باشند، ساختارهای مدرن لجستیک را بشناسند و بتوانند برای جذب سرمایه خارجی مذاکره کنند. هیچ منطقه آزادی با انتصاب های غیرکارشناسی و مدیریت بر پایه رابطه و مصلحت، به نقطه جهش نمی رسد.
آینده مناطق آزاد ایران در گرو تصمیماتی است که امروز گرفته می شود. اگر مدیران متخصص بر صندلی مدیریت بنشینند، مناطق آزاد می توانند بار دیگر به ریل توسعه بازگردند؛ اما اگر مداخلات بیرونی و انتصابات غیرکارشناسی ادامه یابد، این مناطق بجای موتور محرک اقتصاد، به حلقه ای ناکارآمد در ساختار اقتصادی کشور تبدیل خواهند شد.
زمان آن رسیده است که اراده ای جمعی برای اصلاح این روند شکل گیرد و مدیریت مناطق آزاد به جایگاه واقعی خود یعنی مدیریت حرفه ای و بدون مداخله بیرونی بازگردد. به اجمال، به گزارش هم پیما به نقل از مهر، یادداشت مهمان؛ کمال ابراهیمی کاوری، کارشناس ارشد مناطق آزاد تجاری اقتصادی در یادداشت اختصاصی برای خبرگزاری مهر درخصوص اینکه مدیریت مناطق آزاد در سالیان اخیر قربانی انتصابات غیرکارشناسی و مداخلات بیرونی شده، نوشت: مناطق آزاد تجاری صنعتی در ایران قرار بود موتور توسعه باشند؛ مناطقی که با مدیریت چابک، ساختار حرفه ای و دوری از مداخلات سیاسی، بتوانند حلقه اتصال اقتصاد ملی با اقتصاد جهانی را شکل دهند. مدیریت منطقه آزاد، فقط یک جایگاه اداری نیست؛ بلکه یک نقش راهبردی است که هر تصمیم آن می تواند به جذب یا فراری دادن یک سرمایه گذار خارجی، تسریع یا توقف یک پروژه ملی و تقویت یا تضعیف یک زنجیره تجاری منجر شود. هیچ سرمایه گذاری آینده کسب و کار خودرا به محیطی گره نمی زند که مدیران آن، با هر تغییر سیاسی، جابه جا و تصمیمات راهبردی آنها لغو یا معلق می شود.
منبع: hampeyma.com
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم در مورد این مطلب نظر دهید