یادداشت اقتصادی؛
ساخت مسکن تدریجی چاره ای برای خانه دار شدن اقشار کم درآمد
هم پیما: مسکن تدریجی، مفهومی در اقتصاد مسکن می باشد که باتوجه به ظرفیت های مردمی جوامع راهگشای خوبی برای حل مسائل مسکن ملکی و اشتغال جوامع خواهد بود.
به گزارش هم پیما به نقل از مهر، باتوجه به لزوم متنوع سازی سبد تامین مسکن برای اقشار مختلف جامعه، محمد نائیج حقیقی، کارشناس حوزه اقتصاد مسکن، یادداشتی ارسال کرده که مشروح آن به شرح زیر است: تامین مسکن مناسب و درخور استطاعت بعنوان یکی از چالش های اصلی دولت ها در دهه های اخیر در کشور بوده است. نگاه به این چالش ها نمایانگر آنست که ساخت مسکن ملکی توسط دولت عاملی برای تکمیل ظرفیت ها و پاسخگویی به نیازهای جامعه ایران نیست و نیاز به بهره گیری از سرمایه بالقوه اجتماعی روزبه روز بیشتر درک خواهد شد.
یکی از گام های اصلی برای طراحی و اجرای طرح های جامع ساخت مسکن نگاه به تجربه های جهانی و توجه به سنت های تاریخی جامعه ایرانی در قرون گذشته بوده که به خودی خود بیان کننده طرح های مختلف برای ساخت و عرضه مسکن متکی بر سرمایه اجتماعی بالقوه خواهد بود.
با نگاه به تجربه های موجود مفهومی به عنوان مسکن تدریجی شکل گرفته است؛ مفهومی شگرف که به جهت توجه به ظرفیت های مردمی جوامع راهگشای خوبی برای حل مسائل مسکن ملکی و اشتغال جوامع خواهد بود.
در تعریف اولیه مسکن تدریجی بستری برای رشد و بهبود فضای مسکونی در بازه زمانی میان مدت را فراهم نموده که به تبع آن شرایط زندگی بهتری را برای ساکنان بدون تحمیل هزینه اولیه فراهم آورده که نکته قابل توجه در این طرح آنست که مشارکت حداکثری در سطوح مختلف و بر طبق سرمایه های بالقوه اجتماعی تجلی خواهد یافت.
حال سوال اصلی آنست که دولت ها چه نقشی در طراحی و ساخت این نوع سکونتگاه ها خواهند داشت؟
با وجود نقش اصلی بدنه سرمایه اجتماعی جوامع مختلف شاید بتوان اصلی ترین نقش دولت در توسعه این نوع طرح ها را تخصیص زمین مناسب دانست. تخصیص زمین بصورت اجاره بلندمدت و حداقل هزینه گامی مهم در کاهش هزینه ساخت این نوع طرح ها و اجرای طرح های مسکن ملکی متکی بر ظرفیت های بدنه اجتماعی جوامع دانست.
از طرفی دیگر دولت ها بمنظور تشویق مردم می توانند از زمینه های در اختیار برای تسهیل امر ساخت استفاده لازم و کافی را ببرند. بعنوان مثال طراحی و اجرای زیرساخت ها حمل و نقل بمنظور دسترسی سهل به محل زندگی، تسهیل در صدور مجوزهای ساخت، طراحی، اجرای زیرساخت موردنیاز برای مناطق مسکونی، طراحی نقشه ساختمان ها و بافت شهری متناسب با ظرفیت های فیزیکی، اجتماعی، اقلیمی و بومی و برنامه ریزی و اجرای طرح های مختلف تامین مالی در زمینه های بانکی و بازار سرمایه بمنظور افزایش توان ساخت مسکن را می توان همچون نقش های دولت در اجرا و توسعه این طرح ها دانست.
حال باتوجه به ترسیم نقش اساسی دولت در تخصیص زمین برای تقویت بستر ساخت مسکن ویلایی متناسب با نیازهای جامعه می توان گام هایی را برای اجرای این طرح متصور شد:
گام اول در اجرای این طرح، طراحی الگوی ساده اما قابل توسعه در طول زمان و متناسب با نیاز خانواده در عین توجه به توان تامین مالی ساخت در میان طبقات درآمدی خانواده ها در مناطق مختلف است. در این الگو نیازهای اولیه یک سکونتگاه امن و ایمن طراحی و اجرا شده و زیرساخت های اولیه ای چون فاضلاب، آب شرب و بهداشت عمومی برای این مناطق در نظر گرفته خواهد شد.
در گام دوم و متناسب با نیاز خانواده قسمت های مختلف در ضمن بازه زمانی بلندمدت توسط خود خانواده ساخته خواهد شد. در ضمن این بازه ساخت با وجود فراهم آمدن زیرساخت های متناسب با نیازهای به وجود آمده در طول زمان، اثرات روانی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مالکیت مسکن و تعلق به محیط زندگی قابل مشاهده خواهد بود.
منبع: هم پیما
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب