یادداشت
شكوفایی مزیت چابهار در تقاطع تجارت جهانی
هم پیما: مدیرعامل منطقه آزاد چابهار در یادداشتی به مناسبت روز ملی حمل و نقل به خصوصیت های استراتژیک چابهار در این راستا پرداخته و اعتقاد دارد که چابهار در نقطه ای استراتژیک از جهان قرار گرفته که به پشتوانه ظرفیت های حمل ونقلی می تواند هاب حمل و نقل کالا و مسافر در منطقه باشد و حتی شرق دور را با کمترین هزینه به آسیای میانه، روسیه و یا اروپا متصل کند.
به گزارش هم پیما به نقل از ایسنا، در یادداشت عبدالرحیم کردی آمده است: رقابت در بازارهای بین المللی برای به دست آوردن سهم بیشتر در تجارت جهانی، روزبه روز فشرده تر و پیچیده تر می شود. در این میان، تولیدکنندگان و تجّاری موفق می شوند که با برخورداری از فن آوری روز در بخش تولید و بهره گیری صحیح از مدیریت علمی بازار در بخش توزیع و حمل و نقل، بتوانند قیمت تمام شده و هزینه های تجاری را برای عرضه محصولی استاندارد کاهش دهند. بر این اساس، تجارت جهانی و حمل و نقل در انواع مختلف زمینی، دریایی و هوایی، دو پدیده جدانشدنی هستند. خدمات حمل و نقل کارآمد، شرط لازم برای انجام تجارتی موفق است.
از حدود یک دهه گذشته و با نزدیک شدن فاصله شاخصهای تعیین کننده قیمت تمام شده ازجمله هزینه سرمایه، نیروی انسانی، تکنولوژی، مواد اولیه و مواردی ازاین دست در همه جای دنیا به هم، فاکتوری جدید عنوان شد و آن هزینه حمل بود. هزینه حمل هم شامل هزینه های کامل حمل و نقل در زنجیره ارزش می شود. یعنی چه از زمانی که مواد اولیه به مراکز تولید می رسد و چه زمانی که محصول یا کالای تولیدشده به بازارهای مصرف می رود. در این شرایط حمل و نقل و محاسبه هزینه های حمل در قیمت تمام شده موردتوجه جدی قرار گرفت.
مزیت حمل ونقلی، ارزشمندتر از نفت و طلا
اگر حمل و نقل را از سنگاپور بگیرید، تقریباً چیزی از اقتصاد آن نمی ماند؛ اما سنگاپور با تاکید بر همین ظرفیت های حمل ونقلی همچون دریا و فرودگاه پهلو می زند. اینکه سنگاپور با کمتر از ۶ میلیون نفر جمعیت و با تنها ۷۲۰ کیلومترمربع مساحت، غول لجستیکی جهان می شود، به پشتوانه زیرساخت های حمل ونقلی همچون شهر فرودگاهی و بنادر عظیم است. سنگاپور در رقابت با آلمان برای کسب سهم بیشتر از بازار لجستیک جهان است.
کشور چین هم هدف گذاری کرده در سال ۲۰۵۰ بتواند قدرت اول اقتصادی دنیا باشد و برای دستیابی به این خواسته خود، برنامه ابتکار جاده و کمربند را مطرح کرده است. بسیار روشن است که این کشور قصد ندارد با تکنولوژی، تولید، نفت و پتروشیمی قدرت اول منطقه باشد و مزیت جغرافیایی را در نظر گرفته است. باوجوداینکه به همه این موارد احتیاج دارد، اما می گوید با جاده و کمربند به این مهم دست پیدا می کنم. امارات و قطر و ترکیه هم موقعیت مشابهی دارند. کشور امارات که به لحاظ موهبت های خدادادی و طبیعی کمترین مزیت های لجستیکی را در خود داشته است، طی دهه های اخیر رشد شایان توجهی در ایجاد و بهره برداری از زیرساخت های لجستیکی داشته باشد. کشور امارات در حالی بعنوان هاب لجستیکی در منطقه و دنیا مطرح است که برخلاف ایران در حوزه حمل و نقل زمینی (جاده ای و ریلی) هیچ مزیتی ندارد.
چابهار و فرصت شکوفایی بر بستر حمل ونقل
چابهار امروز در نقطه ای ایستاده که سنگاپور ۴۰ سال قبل ایستاده بود. سنگاپور در سال ۱۹۸۱ پروژه ساخت و توسعه باند چهار کیلومتری و ترمینال شماره ۱ فرودگاه چانگی را کلید زد و روزبه روز به ظرفیت های آن افزود تا باگذشت چهار دهه یکی از سه هاب بزرگ لجستیکی جهان باشد. چابهار هم همچون سنگاپور دسترسی به آبهای آزاد اقیانوسی داشته و حتی موقعیت بسیار مطلوب تری در نقشه تجارت جهانی دارد، ظرفیت های بندری و بارانداز تجاری را داراست و در نهایت امتیازات منطقه آزاد، شرایط فعالیت اقتصادی را در چابهار سهل کرده است.
چابهار در نقطه ای راهبردی از جهان قرار گرفته که به پشتوانه ظرفیت های حمل ونقلی می تواند هاب حمل و نقل کالا و مسافر در منطقه باشد و حتی شرق دور را با کمترین هزینه به آسیای میانه، روسیه و یا اروپا متصل کند. در این فضا که حمل و نقل و زمان اینقدر اهمیت دارد، صاحبان کالا برای توزیع یا تولید می خواهند در نقطه ای مستقر شوند که در بهینه ترین زمان ممکن بتوانند خودشان را به مشتری برسانند.
مزیت های حمل و نقل، گنج پنهان چابهار
امروز ارزش و توانمندی چابهار در ایفای نقش ترانزیتی در جهان و تحقق کریدور جنوب به شمال را تمام کشورهای جهان درک کرده و کشورهایی که منافع شان به این کریدور گره می خورد، توجه خاصی به چابهار دارند. کشورهای جنوب و جنوب شرق آسیا برای ورود به بازار شمال آفریقا، روسیه و شرق اروپا، نزدیک ترین و ارزن ترین مسیرشان از چابهار است. تجار و تولیدکنندگان اروپایی هم برای حضور در قلب بازار بزرگ آسیای میانه و حتی جنوب آسیا، نیاز به یک هاب تولید، توزیعی و ترانزیتی دارند که چابهار می توان این نقش را برای آنها بازی کند.
دیگر مزیت چابهار که پشتوانه بزرگی بشمار می رود و اخیرا رخ عیان کرده، ایفای نقش بعنوان کریدور جنوب به شمال است. حمل و نقل تلفیقی از مسیر چابهار این مزیت را دارد که مسیر تجارت کالا از جنوب آسیا به روسیه و بالعکس را که حالا از کانال سوئز انجام می شود را به کمتر از نصف کم کند و این کاهش چشم گیر زمان حمل و نقل، قیمت تمام شده کالاهای صادراتی را به شدت می کاهد.
کم اثر کردن تحریم ها بواسطه مزیت حمل ونقلی
مزیت های حمل ونقلی، حتی هزینه تحریم کردن ایران را برای دیگر کشورها بالا می برد؛ چونکه استفاده از این مسیر جدید، چنان مقرون به صرفه است که اقتصادهای درگیر این مسیر، برای حضور در بازار رقابت چاره ای جز استفاده از مزیت های ترانزیتی چابهار نخواهند داشت. به همین رو این مدل چابهار می تواند الگویی برای دیگر مناطق آزاد باشد تا هزینه تحریم ایران در دیگر مرزها هم برای همسایگان و دیگر کشور بالا برود و به مرور تحریم ها کم اثر و حتی بی اثر شوند.
روسیه و هند به شدت روی این مسیر ترانزیتی و حمل ونقلی تمرکز داشته و بنا دارند تا این مسیر اجرائی شود. حتی کشورهای حوزه خلیج فارس هم برای ورود به بازار کشورهای آسیای میانه به دنبال حضور در چابهار و استفاده از مزیت های کریدور جنوب به شمال هستند.
تعلل و تأخیر، مزیت چابهار را از بین می برد
تحولات و توسعه تجارت در جهان با سرعت بسیار بالایی اتفاق می افتد. کشورهای حوزه خلیج فارس که تا دو دهه پیش سهمی در نقشه ترانزیتی و تجاری جهان نداشتند، امروز هاب های بزرگ ترانزیتی و لجستیکی جهان را با چالش مواجه کرده اند. ایرلاین های قدرتمند اروپایی مانند لوفت هانزا و ایرفرانس و بریتیش ایرویز قافیه رقابت را به هواپیمایی های امارات و اتحاد و قطری باخته اند. تحولاتی که به سرعت رخ می دهد، بر پایه همین ظرفیت های حمل ونقلی است. ظرفیت های حمل ونقلی هم مزیت رقابتی چابهار در تجارت جهانی است. اما سرعت چابهار برای همگامی با تحولات جهانی حمل و نقل پایین بوده و هرگونه تعلل در راه اندازی زیرساخت های مهمی همچون شهر فرودگاهی و راه آهن و تجهیز مسیرهای زمینی و دریایی، مزیت رقابتی چابهار را برای همیشه از بین می برد.
منبع: hampeyma.com
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب