دلیل مخالفت با تعیین سقف ۳ سال در قراردادهای موقت
هم پیما: رئیس اتحادیه كارگران قراردادی و پیمانی می گوید نگرانی كارفرمایان درباره ی تعیین سقف سه ساله برای قراردادهای موقت بی مورد است، چون بحث بر سر كارهای غیرمستمر است. وی معتقد است: وقتی زمان كاری از سه سال فراتر می رود منطقی آن است كه تا زمان استمرار با كارگر قرارداد دائمی بسته شود و وقتی كار آخر می یابد دیگر ارتباطی میان كارگر و كارفرما برقرار نیست.
فتح الله بیات در گفت وگو با ایسنا، درباره پیشنهاد تعیین سقف سه ساله در قراردادهای موقت در آخرین جلسه كمیته روابط كار اظهار نمود: منظور از پیشنهادی كه مطرح شده این است كه وقتی سقف سه ساله برای كار گذاشته می گردد یعنی تا سه سال آن كار موقت است و نمی توانیم بگوییم دائمی است كه قرارداد دائمی ببندیم ولی وقتی آن كار از سه سال بیشتر شد دیگر آن یك پروژه كوتاه مدت نیست كه بخواهیم با كارگر قرارداد موقت ببندیم و بنابراین قرارداد با كارگر باید دائمی بسته شود.
رئیس اتحادیه كارگران قراردادی و پیمانی ادامه داد: این پیشنهاد می گوید اگر مدت زمان كار از سه سال بیشتر شد از سال چهارم با نیروی كار قرارداد دائم بسته شود تا هر زمان كه كار طول كشید كارگر در قرارداد دائم مشغول باشد.
وی متذكر شد: ممكن است كاری پنج یا شش سال مداومت داشته باشد و از زمان سه ساله ای كه عنوان شده فراتر برود. پیشنهاد مطرح شده به این معنا است كه اگر كار چهار سال شد دیگر قرارداد یك ماهه، سه ماهه و شش ماهه با كارگر بسته نشود، یعنی ماهیت كار را مستمر بدانیم و قرارداد را دائمی ببندیم.
بیات پیشنهاد كرد: برای رفع هرگونه شبهه و نگرانی ابتدا مدت زمان آن كار مشخص شود. اگر كاری در قالب یك پروژه است مثلا كارهای ساختمانی یا سد سازی كه مدت زمان آغاز و آخر كار مشخص است و اغلب یك ساله و دو ساله تمام می شود دیگر ضرورتی ندارد كه قرارداد دائم بسته شود چون زمان مشخص است، ولی چنانچه پروژه ای مشخص نمی كند كه سه ساله تمام می شود یا ۱۰ ساله به طول می انجامد، برای این كارها بهتر آن است تا زمانی كه كار تداوم دارد با كارگر به شكل دائم قرارداد بسته شود.
رئیس اتحادیه كارگران قراردادی و پیمانی درباره ی مخالفت كارفرمایان با این پیشنهاد، اظهار نمود: معتقدم كه مقاومتی كه از جانب برخی كارفرمایان صورت می گیرد بیهوده است و نباید نگرانی داشته باشند، چون بحث اصلی ما در كارهایی است كه ماهیت غیرمستمر دارد و این مساله باید شفاف برای كارفرمایان روشن شود.
وی تصریح كرد: كاری كه به شكل پروژه ای است و بیش از سه سال طول می كشد و پس از زمان مقرر كارگاه تعطیل می گردد و قرارداد خاتمه می یابد دیگر كارگر و كارفرما بهم متصل نیستند كه نگرانی از این بابت وجود داشته باشد.
به قول این مقام مسئول كارگری این پیشنهاد در صورت تصویب و اجرا خیلی از نگرانی ها نسبت به قراردادهای كار را از بین می برد و باعث بالارفتن كیفیت كار و حفظ امنیت شغلی كارگران می گردد.
به گزارش هم پیما به نقل از ایسنا، در جهت ساماندهی قراردادهای موقت در مشاغل غیرمستمر پیش نویس آیین نامه تبصره یك ماده ۷ قانون كار از جانب وزارت كار تدوین شد و معاونت روابط كار پیشنهاد كرد سقف زمانی انعقاد قرارداد موقت با نیروی كار شاغل در مشاغل غیرمستمر سه سال تعیین شود به نحوی كه كارفرمایان این نوع مشاغل ادامه ی اشتغال كار بیش از سه سال با آخر تكمیل پروژه موظف به انعقاد قرارداد كامل با كارگر باشند، ولی این پیشنهاد با وجود موافقت نمایندگان كارگری با استقبال كارفرمایان روبه رو نشد، چون كه معتقد بودند سقف زمانی در مشاغل غیرمستمر باید به تناسب نوع شغل و پروژه متغیر باشد. بر مبنای پیشنهاد وزارت كار كارفرمایان مشاغل غیرمستمر از سال چهارم اشتغال نیروی كار موظف به انعقاد قرارداد دائم با كارگر می شدند كه نمایندگان كارگری با آن مخالفت كردند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب